Pamiętnik Renesmee Wpis lV

Wstęp      

Tym razem w Pamiętniku mojej córki będą moje ( Belli ) wpisy. Opiszę wam wydarzenia podczas pobytu Jacoba i Nessie na Wyspie Ness. Mam nadzieję, że mój styl pisania równie wam się spodoba.

Rozdział 1 

            Po telefonie Renesmee (Wpis lll Rozdział 3) postanowiłam (co zdarza mi się bardzo rzadko) pojechać na zakupy do Seattle. Wsiadłam do swojego ferrari i wyruszyłam w drogę. Nie wiem czemu nagle zaczęło mi przeszkadzać to, że mój najlepszy przyjaciel sypia z moją córką. To było dziwne, ale szybko o tym zapomniałam. Chodziłam po sklepach 4 godziny. Po tym czasie wyruszyłam w drogę powrotną. Gdy wyjeżdżałam z miasta nagle ujrzałam coś co bardzo mnie przeraziło. Na chodniku stał… Felix. Wyraźnie ucieszył się na mój widok. Pełna obaw zjechałam na pobocze i otworzyłam okno.

-Hej Bella, czy wiesz gdzie znajdę Jane? – przywitał się.

-Hej, przyprowadziłeś ze sobą resztę?

-Nie, odszedłem od nich. Po prostu nie chciałem już dłużej tak żyć – przyznał.

-To wsiadaj, zawiozę cię do Jane – powiedziałam uśmiechając się. 

Nadal nie byłam pewna czy dobrze robię. Rozsądek podpowiadał mi żebym go tu zostawiła bo mógł  przecież porwać Jane lub kogoś innego z mojej rodziny. Serce jednak mówiło, że powinnam go zabrać do naszego domu. W końcu zdecydowałam się na to drugie. Całą drogę jechałam jak na szpilkach, nie odezwaliśmy się do siebie żadnym słowem. Gdy w końcu podjechaliśmy pod dom Jane, byłam już nieco spokojniejsza.  Zastanawiałam się właśnie co byśmy zrobili, gdyby okazało się , że Felix rzeczywiście odszedł od Volturi. Pewnie tak jak Jane mieszkałby w jakimś domku blisko nas…. Trudno było mi to sobie wyobrazić, ale jeszcze niedawno nawet nie śniłam o tym, by Jane mieszkała zaledwie kilkaset metrów od nas. Poprosiłam Felixa, by poczekał chwilę przed wejściem. Zapukałam do drzwi i weszłam.

-Hej Jane… - przywitałam się.

-Hej Bells, miałaś jakieś wiadomości od Nessie?

-Tak dzwoniła do mnie parę godzin temu… - zaczęłam.

-Ojej, wiesz akurat dobrze się złożyło, bo jest u mnie Leah. Chodź do salonu to wszystko nam opowiesz – ucieszyła się Jane.

-Ale Jane, ja przyprowadziłam gościa. Możesz nie być nim zachwycona, ale on nie ma wobec nas złych zamiarów. Przynajmniej tak myślę…

-To gdzie on jest?

-Kazałam mu na siebie poczekać, chciałam najpierw z tobą porozmawiać.

-Bella, zapraszaj go tu szybko.

-Jasne, już idę…

Wyszłam przed dom i zaprosiłam Felixa do środka.

-Proszę cię tylko, żebyś przekonał ją, że nie masz złych zamiarów. Ja ci wierzę, ale nie jestem pewna jakie zdanie ma na ten temat Jane – oznajmiłam.

-Dobra, da się załatwić.

Wprowadziłam go do środka. Jane nie czekała na nas w korytarzu, więc widocznie poszła powiedzieć Lei o naszej rozmowie i o ,,gościu’’. Zaprowadziłam, więc Felixa do salonu. Jane, gdy zobaczyła ,,gościa’’ natychmiast wykrzyknęła:

-Bella, co on tu robi?! Po co go tu przyprowadziłaś?! Zwariowałaś?!

Leah dopiero teraz zauważyła Felixa. Wyglądała jakby zobaczyła Boga. Szybko zrozumiałam o co chodzi. Leah właśnie przeżyła wpojenie…